“ความสุขของผม ณ วันนี้ น่าจะเป็นการได้ทำงานที่ตัวเองชอบ ผมเคยทำงานประจำด้านโลจิสติกส์อยู่นาน 15-16 ปี ก่อนจะมาเป็นคอนเทนต์ครีเอเตอร์เต็มตัว เหมือนเราจับพลัดจับผลูเข้าไปทำงานสายนั้น ซึ่งไม่ได้เรียนมา และไม่ได้ชอบด้วย ส่วนเพจ Buffalo Gag เป็นพื้นที่ให้เราได้ทำสิ่งที่ชอบจริงๆ เราสนุกที่ได้เล่นมุกกับเพื่อน ผมเริ่มจากเป็นแอดมินในเพจ และทำมาเรื่อยๆ ปัจจุบันเข้าปีที่ 15 จนวันที่ความชอบของเราสร้างรายได้มากพอที่จะเลี้ยงชีพ ผมจึงลาออกมาทำคอนเทนต์เต็มตัว
“ดังนั้น ความสุขในตอนนี้ คือการทำงานที่ได้พูดคุยกับผู้คน แล้วหัวเราะด้วยกัน เหมือนไม่ได้ไปทำงาน
“ตลกในดวงใจ ถ้าเป็นเชิงตลกคาเฟ่ ยุคก่อนผมชอบมุกของน้าโย่ง เชิญยิ้ม เป็นมุกแบบเล่าเรื่อง แกเล่าเสร็จทิ้งไว้ประมาณสองวินาทีคนถึงจะเก็ต ไม่ใช่ตลกแบบตบมุกโบ๊ะบ๊ะ ส่วนยุคนี้ชอบพี่นุ้ย เชิญยิ้ม แกค่อนข้างครบเครื่อง ชงมุกได้ ตบมุกได้ในคนเดียว ถ้าใครเกร็งแล้วเงียบ แกจะคอยดึงรั้งไว้ ไม่ให้หายไปจากจอ
“เราเคยได้ยินมานาน เวลาขึ้นเวทีต้องทิ้งความรู้สึกส่วนตัวไป เราก็คิดในใจว่ามันเท่ขนาดนั้นเลยเหรอวะ แต่พอถึงคราวตัวเอง ผมเคยรับงานในวันที่พ่ออยู่ในห้อง ICU และอีกครั้งคืออากงเสีย เราขึ้นเวทีด้วยความรู้สึกเหมือนดีดนิ้วปุ๊บแล้วลืมทุกอย่าง ทำหน้าที่ของเราคือสร้างความสนุก พอแสดงจบค่อยกลับไปทำหน้าที่ลูกต่อ นี่สินะที่เขาเรียกว่าความเป็นมืออาชีพ
“สิ่งของที่แทนความสุข ผมนึกถึง ‘วิดีโอตลกคาเฟ่’ สมัยเด็กผมไล่เปิดดูทีละคณะด้วยความคลั่งไคล้ ผมชอบบรรยากาศที่ได้นั่งดูตลกด้วยกันกับพ่อ คิดถึงช่วงเวลานั้นที่มีแต่ความเฮฮา ยังไม่ต้องกังวลกับอะไรมากมาย”
Moment of Joy
ช่วงที่ผมจัด Stand Up Comedy ครั้งแรกที่โรงละครอักษรา เป็นช่วงเวลาที่เกินฝันมาก คนมาดูเราพูดเกือบพันคน พอรับฟีดแบ็กที่คนดูแฮปปี้แล้ว ยิ่งเติมไฟเติมกำลังใจในการทำงานให้เรา เป็นวันที่สมบูรณ์แบบครับ
